آیا می دانید جراحی لاپاراسکوپی و بارداری پس از آن ایمن می باشد یا خیر؟ آیا می دانید که با انجام جراحی لاپاراسکوپی می توان به درمان ناباروری کمک کرد؟ در این مقاله قصد داریم به تمامی جنبه های این جراحی حساس اشاره کرده تا بتوانیم راهنمایی درستی برای خوانندگان ارائه دهیم.
درمان ناباروری با روش لاپاراسکوپی
در روش لاپاراسکوپی، پزشک می تواند داخل شکم را مشاهده کرده و اندام های تناسلی زنان مثل رحم، تخمدان ها و لوله رحمی را مشاهده کند. بدین ترتیب پزشک می تواند با چک کردن این اندام ها و مشاهده عملکرد شان توانایی باروری زن را تخمین بزند. از شایع ترین مشکلات که در طی این جراحی تشخیص داده می شود می توان به آندومتریوز، چسبندگی های لگنی، کیست تخمدان و فیبروم رحمی اشاره کرد.
ارتباط لاپاراسکوپی و بارداری
بسیاری از افرادی که لاپاراسکوپی انجام داده اند، پس از آن باردار شذه اند. نتایج نشان میدهد که از 100 بیمار تحت درمان، 88 بیمار موفق به حفظ لولههای رحمی شدند. در 12 مورد از روش سالپنژکتومی برای درمان استفاده شد. دو نفر از بیماران پس از جراحی لاپاراسکوپی خونریزی تجربه کردند و این باعث تکرار جراحی لاپاراسکوپی شد. تنها در یک مورد، لاپاراسکوپی به تسریع درمان کمک نکرد و از روش لاپاراتومی استفاده شد. در یک مورد، بعد از جراحی لاپاراسکوپی عفونت رخ داد که نیازمند سالپنژکتومی شد. همچنین، در یک مورد مشاهده شد که میزان B-HCG پس از جراحی افزایش یافته است و پیشنهاد شد از روش شیمی درمانی استفاده شود. در میان بیمارانی که بعد از جراحی لاپاراسکوپی به دنبال بارداری بودند، در 58 درصد موارد به بارداری دست یافته و تنها در 7 درصد موارد عود بارداری رخ داده است.
لاپاراسکوپی چگونه به باروری کمک می کند؟
لاپاراسکوپ وسیله ایست که مانند یک تلسکوپ فیبر نوری به داخل شکم رفته و در اغلب مواقع محل ورود آن از طریق ناف می باشد. گاز کربن دیوکسید به داخل شکم تزریق شده تا محیط داخلی شکم راحت تر دیده شود. این گاز در شکم باعث انبساط دیواره های شکمی شده و به پزشک این امکان را می دهد تا اجزای داخل شکمی را راحتتر از هم تشخیص دهد.
در صورتی که مورد مشکوکی در طی این روش مشاهده شود، ابزار های جراحی دیگری جهت انجام بایوپسی یا جراحی، از طریق برش های بسیار ظریف، وارد شکم می شوند. دو محل برش ثانویه یکی در طرف راست و دیگری در طرف چپ شکم ایجاد می شوند که با نقطه برش در ناف تشکیل یک مثلث را می دهند. این حالت برش ها به پزشک این اجازه را می دهند تا هر گونه جراحی در صورت لزوم انجام شود. این جراحی به دلیل ایجاد برش های خیلی خفیف، نسبت به جراحی باز از مزایای بسیاری برخوردار است.
درطي لاپاروسكوپي مي توان تخمدان هاي پلي كيستيك را كوتر كرد، که بدین ترتیب تنبلي تخمدان به ميزان زيادي برطرف مي شود. همچنين می توان با تزريق ماده حاجب در لوله ها از باز بودن انها مطمئن شد. این جراحی تحت بیهوشی کلی صورت گرفته و این بدان معنی است که فرد در تمام طول جراحی کاملاً خواب بوده و کوچکترین دردی را حس نمی کند.
مزایای استفاده از لاپاراسکوپی برای بارداری
یکی از مزایای لاپاراسکوپی و بارداری پس از آن، این است که برخی بیماری ها فقط از طریق این روش تشخیص داده می شوند. برای مثال بیماری آندومتریوز تنها در درجات خیلی شدید آن، در آزمایش سونوگرافی تشخیص داده می شود. آندومتریوز خفیف تنها در جراحی مانند لاپاراسکوپی تشخیص داده می شود.
مشکل دیگری که باز هم تنها در روش جراحی تشخیص داده می شود، چسبندگی های لگنی می باشد. این مورد با آزمایشات سونوگرافی، ایکس ری و سی تی اسکن قابل تشخیص نیست. چسبندگی لگنی بر لقاح، انتقال تخمک از لوله های رحمی و زمان تخمک گذاری، تاثیر منفی می گذارد.
بسیاری از افراد لاپاراسکوپی را به عنوان یک روش کم تهاجمی تر نسبت به جراحی های باز می شناسند. در جراحی به شکل سنتی، یک برش بزرگ به طول چند سانتی متر در شکم ایجاد می شود که بدین دلیل بیمار نیاز به بستری دو تا سه روز در بیمارستان پیدا می کند. ولی در جراحی لاپاراسکوپی محل برش نهایتاً نیم سانتی متر تا یک سانتی متر می باشد. و بیماران پس از جراحی لاپاراسکوپی همان روز می توانند مرخص شوند و نیاز به بستری نمی باشد.
عوارض لاپاراسکوپی در درمان ناباروری
انجام جراحی لاپاراسکوپی تحت نظر یک پزشک با تجربه و با مهارت کافی انجام می شود. در برخی مواقع که نیاز به جراحی و برداشتن تعداد زیادی فیبروم هست، جراحی به صورت سنتی و باز خیلی سریع تر انجام شده و کارآمد تر می باشد.
پزشک با معاینه ی بیمار می تواند تشخیص دهد که جراحی لاپاراسکوپی برای درمان مفید است یا چندان کارامد نمی باشد.
زمان انجام لاپاراسکوپی برای بارداری
پس از انجام آزمایشات مربوط به آنالیز اسپرم در مرد، سونوگرافی رحم و تخمدان و آزمایش های دیگر جهت تشخیص دلیل ناباروری، پزشک برای رفع شک و شبهه در بیماری های داخلی، می تواند لاپاراسکوپی را انجام دهد. در صورت سابقه چسبندگی های لگنی ، لاپاراسکوپی می تواند پیشنهاد مناسبی باشد.