تشخیص افتادگی رحم

از آنجایی که افتادگی رحم درجات مختلفی دارد، لذا می تواند جزئی یا کامل باشد. افتادگی رحم جزئی ممکن است هیچ گونه علائمی نداشته باشد و تشخیص آن فقط از طریق معاینه بالینی امکان پذیر باشد. اما بعضی از حالت های شدید افتادگی رحم طوری است که خود بیمار قادر به تشخیص آن می باشد. برخی مواقع ممکن است بیمار احساس کند جسمی از واژنش خارج می شود، یا احساس سنگینی و ناراحتی در لگن خود کند، که در این حالت بیمار به افتادگی رحم مشکوک شده و جهت تشخیص قطعی افتادگی به پزشک زنان و زایمان مراجعه خواهد کرد. همچنین توصیه می شود در صورت احساس درد شدید هنگام آمیزش جنسی، احتباس ادرار یا بی اختیاری ادراری، خونریزی واژینال، کمر درد و عفونت های مزمن لگنی فورا به پزشک مراجعه نمایید.

تشخیص قطعی افتادگی رحم

تشخیص قطعی افتادگی رحم از طریق معاینه بالینی بیمار امکان پذیر می باشد. پزشک متخصص زنان و زایمان با ارزیابی علائم و معاینه لگن می تواند افتادگی رحم را تشخیص دهد. در معاینه لگن، پزشک از ابزاری به نام اسپکلوم استفاده می کند که اجازه رویت داخل واژن را برای وی فراهم می سازد، تا بتواند فضای داخل واژن و رحم را بررسی نماید که ممکن است نیاز باشد بیمار دراز بکشد یا به همان حالت ایستاده باقی بماند.
در افتادگی رحم جزئی، فقط قسمتی از رحم بر روی واژن می افتد و در افتادگی کامل قسمتی از بافت رحم از واژن بیرون می زند. برای همین ممکن است همیشه زن احساس کند که جسمی از واژنش خارج می شود.
برای مشخص نمودن نقطه ی افتادگی رحم، بیمار عضلات شکم را بصورت تناوبی منقبض می نماید (مثل حالت اجابت مزاج) تا پزشک متخصص زنان و زایمان بتواند دقیقا مکان افتادگی را مشخص نماید. همچنین بررسی عضلات لگن، یک آزمایش مناسب برای دانستن میزان افتادگی رحم به شمار می رود. چرا که پزشک متخصص زنان و زایمان از طریق عضلات لگن می تواند میزان افتادگی رحم و تاثیر آن بر کیفیت زندگی زن را تشخیص دهد. پس از انجام معاینه ها و بررسی وضعیت واژن و لگن پزشک متخصص می تواند درجه افتادگی رحم را مشخص نماید. همچنین ممکن است لازم باشد پزشک متخصص از سونوگرافی جهت اطمینان از افتادگی رحم، و عدم سایر مشکلات لگنی استفاده نماید.